Doğal yöntemlerle üreme problemlerinin önüne geçilememesi durumunda, yardımcı üreme teknikleri devreye girecektir. Tüp bebek, bu yöntemler arasında başarı şansı yüksek olan bir prosedür olduğundan, bebek sahibi olamayan çiftler için önemli bir umut ışığıdır. Tüp bebek yöntemi, ilk olarak 1978 yılında başarıya ulaşmış ve devamlı olarak gelişmeye devam eden bir dizi işlemler içerir. Başarı oranını sürekli arttırmak amacıyla tüp bebekte yeni ameliyat teknikleri ve yardımcı yöntemlerle desteklenmektedir. Tüm bu tekniklerin uygulanabilmesi için öncelikle doğurganlık problemin türünü en iyi şekilde belirlemek ve bir tedavi planı oluşturulmalıdır. Tüp bebek anne rahmine nasıl yerleştirilir? Tüp bebek uygulaması, yumurta ve spermin vücut dışında yani laboratuvar ortamında döllenmesinin amaçlandığı aşamalardan oluşmaktadır. Öncelikle kaliteli yumurta ve sperm hücreleri elde etmek için toplama işlemleri gerçekleştirilir. Birtakım tekniklerle döllendirilen bu hücreler, embriyoları oluşturur. Embriyo veya embriyolar, ince bir katater yardımıyla kadının rahmine aktarılır ve rahim astarına tutunması amaçlanır. Bu işlem kısa sürede gerçekleşir ve herhangi bir anestezi gerektirmez. Transfer sonrasında yaklaşık olarak 2 hafta beklenmeli ve gebelik testi yapılmalıdır. Tüp bebek yöntemi hangi durumlarda uygulanabilir? Sağlıklı bir rahim ve kaliteli yumurta ile sperm hücreleri, tüp bebek yönteminin gerçekleşmesi için temel koşullardır. Üreme organlarında meydana gelen polip, miyom ve yapışıklıkların mutlaka tüp bebek işlemlerine başlamadan önce tedavi edilmesi gerekir. Bu tür problemin çözülmesinde kullanılan en yaygın yöntem, histeroskopi ameliyatlarıdır. Histeroskopik ameliyat nedir? Histeroskopi, vajinadan rahime doğru uzanan uzun ve ince bir kameranın yerleştirildiği bir prosedürdür. Bu işlem tanı veya tedavi için kullanılabilmektedir. Histeroskopik ameliyatların en büyük avantajı, komplikasyon riskinin en aza indirilmesi, daha az ağrı duyulması ve çabuk iyileşmeye yardımcı olmaktır. Histeroskopi ile rahim içi fibroidleri, rahim içi yapışıklıklar, endometriyal polipler ve şüpheli kitlelerin teşhis ve tedavisi yapılabilir. Rahimde veya yumurtalıklarda oluşan bu tür ciddi problemlerin çözümü, tüp bebek yönteminin başarıyla ulaşmasına yüksek oranda katkı sağlayacaktır.Tüp bebekte yeni ameliyat teknikleri nelerdir? Tüp bebek işlemi esnasında gerçekleştirilecek bazı uygulamalar, başarı şansının yükselmesine ve canlı doğum oranlarının artmasına yardımcı olur. Mikroenjeksiyon (ICSI): Sitoplazmik sperm enjeksiyonu olarak bilinen bu yöntem, özellikle erkek faktörlü kısırlık problemi olan çiftler için uygundur. Düşük sperm sayısı, sperm morfolojisi, motilite sorunları veya vazektomi gibi problemlerin çözümünde etkilidir. Bu işlem, yumurta hücresinin sıvısına tek bir spermin enjekte edilmesini içerir. Aşılama, sperm ve yumurtanın döllenmesine yardımcı olma konusunda çok başarılıdır. ERA: Kişiselleştirilmiş bir embriyo transferi sağlamak için endometriyumun ne zaman uygun olacağını değerlendiren yeni bir yöntemdir. Endometriyumun durumu, tüp bebek tedavisinin başarısını belirlemede çok önemli bir faktördür. Endometriyum, ovulasyonu takip eden implantasyon için optimum kalınlığa ulaşıncaya kadar, döngü sırasında daha kalın olan rahmi kaplayan dokudur. Klasik tüp bebek tedavisinde, embriyonun rahime aktarılması için en uygun zaman tahmin edilir. Her kadının döngüsünün uzunluğu farklıdır. Bu durum, her kadının endometriyumunun farklı zamanlarda olgunlaşması anlamına gelir. PGD (implantasyon öncesi genetik tanı): PGD, genetik hastalıklar ve kromozomal anormallikler için embriyoları değerlendirme amacıyla kullanılan bir tekniktir. Transferden önce bir veya daha fazla hücrenin, embriyolardan çıkarılmasını içerir. Hücreler daha sonra herhangi bir genetik hastalık için taranır. Bu işlem, dünyaya gelecek olan bebeğin kalıtımsal bir hastalık taşımasını engelleyecektir. Embriyoskop: Embriyoskop, tüp bebek laboratuvarında yaşayan bir embriyonun gerektirdiği gerekli fizyolojik koşulları sağlayan bir inkübatördür. Sürekli olarak görüntüleri yakalayan ve bunları embriyonik gelişimin bir videosu olarak kaydeden bir kameraya sahip olan, yerleşik bir zaman atlamalı sisteme sahiptir. Bu sistem, embriyoların embriyo hücresi bölünmelerini izlemesine izin verirken, embriyolar hala inkübatördedir ve embriyoların gelişimi üzerine bir çalışma yapılabilir.